Dariusz Henryk Pater
Życiorys
1. Wykształcenie
Urodziłem się 12 sierpnia 1972 r. w Starachowicach. W tym mieście uczęszczałem do szkoły podstawowej i liceum ogólnokształcącego. W 1997 roku w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie uzyskałem tytuł magistra teologii na podstawie pracy Społeczna rola dialogu w świetle wybranych encyklik papieży Jana XXIII i Pawła VI, napisanej pod kierunkiem o. prof. KUL dr hab. Jana Mazura OSPPE (recenzentem był ks. prof. dr hab. Tadeusz Borutka). W czerwcu 1997 roku ukończyłem Międzywydziałowe Studium Pedagogiczne w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W 2001 roku podjąłem studia specjalistyczne z zakresu teologii pastoralnej i dogmatycznej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. We wrześniu 2003 roku otrzymałem dyplom licencjacki (licencjat rzymski) z teologii pastoralnej. Pod kierunkiem ks. prof. dr hab. Jerzego Lewandowskiego przygotowałem rozprawę doktorską na temat: Praca ludzka jako „naturalny sakrament” w posoborowej literaturze teologicznej, na podstawie której w marcu 2006 otrzymałem tytuł doktora nauk teologicznych w zakresie teologii dogmatycznej, nadany uchwałą Rady Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Recenzentami dysertacji byli: ks. prof. dr hab. Czesław Rychlicki i ks. prof. dr hab. Lucjan Balter. Praca po stosownych poprawkach została wydana w 2006 roku w Warszawie. W grudniu 2008 roku otrzymałem stopień nauczyciela dyplomowanego, nadany przez Mazowieckiego Kuratora Oświaty. W latach 2006-2015 odbyłem szereg szkoleń i kursów: w 2013 roku ukończyłem Studia Etyki na UKSW w Warszawie; w 2015 roku zdałem w Bydgoszczy egzamin państwowy z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy i uzyskałem tytuł ratownika; w 2015 roku ukończyłem szkolenie w formie seminarium z zakresu pierwszej pomocy w Strzelnie; w 2015 odbyłem szkolenie i zdałem egzamin na ratownika WOPR w Warszawie. W maju 2016 roku na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu na podstawie dorobku naukowego Chrystus Lekarz wobec bólu i cierpienia człowieka. Studium teologiczno-pastoralne uzyskałem stopień naukowy doktora habilitowanego nauk teologicznych.W 2017 roku ukończyłem Studia Podyplomowe z Psychoonkologii na SWPS Uniwersytecie Humanistycznospołecznym. Od 01.12.2016 roku jestem członkiem Komisji Bioetycznej przy Wojskowym Instytucie Higieny i Epidemiologii Him. gen. Karola Kaczkowskiego w Warszawie na okres trzech lat. Od 23.02.2018 roku członkiem Okręgowej Komisji Bioetycznej przy Okręgowej Izbie Lekarskiej w Warszawie na kadencję 2018-2022. Od 1 stycznia 2019 zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Katedrze Personalizmu Chrześcijańskiego w Instytucie Dialogu Kultury i Religii, Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
Na moje wykształcenie składają się studia teologiczne, studium pedagogiczne, studium z zakresu etyki i psychoonkologii, szkolenia i kursy z ratownictwa medycznego i wodnego, które pozwoliły mi uzyskać pogłębioną wiedzę naukową i praktyczną, dotyczącą tych dziedzin wiedzy. Zdobyłem także umiejętności praktyczne, pozwalające mi patrzeć na człowieka i lepiej rozumieć go holistycznie. Stały się one kompetentnym narzędziem, by odczytywać całościowo elementy wiedzy z zakresu medycyny, psychologii pastoralnej i teologii, aby w konsekwencji budować integralną wizję człowieka stworzonego na podobieństwo i obraz Boga, żyjącego w uwarunkowaniach świata i szukającego odpowiedzi na fundamentalne egzystencjalne pytania. Wśród problemów zawsze budzących zainteresowania, ale i kontrowersje, znajdują się zagadnienia dotyczące bólu i cierpienia człowieka, zwłaszcza ich sensu, celu i wartości. Podejmowałem interdyscyplinarne badania naukowe dotyczące tej przestrzeni egzystencjalno-antropologicznej, uwzględniając dokonania szeregu dziedzin naukowych tę problematykę podejmujących. Za cel główny stawiałem sobie znalezienie odpowiedzi, jak – kierując się troską o dobrą kondycję współczesnego człowieka – wypracować odpowiednie „kody” dla rozumienia wielopłaszczyznowego zjawiska bólu i cierpienia, jak i znaleźć drogi do jego minimalizacji bądź (gdy niemożliwe jest jego uniknięcie) ukazanie jego sensu i wartości w perspektywie wiary.
Posiadane dyplomy:
- Magister teologii - Papieska Akademia Teologiczna w Krakowie (1997). Praca z katolickiej nauki społecznej: Społeczna rola dialogu w świetle wybranych encyklik papieży Jana XXIII i Pawła VI,
- Międzywydziałowe Studium Pedagogiczne- Papieska Akademia Teologiczna w Krakowie (1997),
- Licencjat rzymski z teologii pastoralnej- Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (2003),
- Doktor teologii w zakresie teologii dogmatycznej– Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (2006). Rozprawa doktorska: Praca ludzka jako „naturalny sakrament” w posoborowej literaturze teologicznej,
- Podyplomowe Studia Etyki – Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (2013),
- Doktor habilitowany nauk teologicznych- Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu (2016) Na podstawie dorobku naukowego: Chrystus Lekarz wobec bólu i cierpienia człowieka. Studium teologiczno-pastoralne,
- Studia Podyplomowe Psychoonkologia- SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny (2017),
- Podyplomowe Studium Prawa Medycznego, Bioetyki i Socjologii Medycyny - Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego (2019).
2. Działalność dydaktyczno-naukowa i organizacyjna
Od października 2008 roku do czerwca 2010 roku prowadziłem wykłady zlecone z teologii dogmatycznej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W UKSW jestem zatrudniony od 2010 r. na ½ etatu a od 2011 r. na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku adiunkta w Katedrze Teologii Dogmatycznej Pozytywnej na Wydziale Teologicznym UKSW w Warszawie, obecnie w Katedrze Personalizmu Chrześcijańskiego. Uczelnia stanowi moje podstawowe miejsce pracy. Wykładałem m.in.: konwergencję kultur polskiej i żydowskiej w Instytucie Wiedzy o Kulturze UKSW, obecność Maryi w pobożności wiernych Kościoła w Polsce, bioetykę, teologię dogmatyczną, duchowość ekumeniczną, ekumenizm, historie religii, społeczną rolę dialogu, święta w religiach świata, tradycyjne religie plemienne, prakseologiczne implikacje tajemnicy ludzkiego cierpienia w ujęciu holistycznym, cierpienie człowieka- cierpienie Boga, duszpasterstwo chorych i hospicyjne, prowadziłem ćwiczenia z propedeutyki pracy naukowej oraz ćwiczenia z ekumenizmu.
Jestem organizatorem interdyscyplinarnych konferencji naukowych o wymiarze ogólnopolskim:
- Konferencja dla lekarzy pt.: „Problemy bioetyczne katolickich pracowników opieki zdrowotnej” (11.12.2011), zorganizowana przy współpracy Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy Polskich Koło Ziemi Radomskiej, Okręgowej Izby Lekarskiej w Warszawie.
- Konferencja naukowa pt.: „Franciszek Czubalski i Józef Placer – przysuscy medycy i wychowawcy” (26.10. 2012); zorganizowana przy współpracy Samodzielnego Publicznego Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej w Przysusze i Okręgowej Izby Lekarskiej w Warszawie. Patronat honorowy nad konferencją objął Rektor Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego prof. dr hab. med. Marek Krawczyk.
- Od 2012 do2021 roku zorganizowałem cykl konferencji Służby Zdrowia Ból i cierpienie – ognisko światła i ciemności. Do współorganizacji tej konferencji zaprosiłem: Okręgową Izbę Lekarską w Warszawie, Stowarzyszenie Absolwentów Wydziałów Medycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, Katolickie Stowarzyszenie Lekarzy Polskich Oddział Ziemi Radomskiej, Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej im. prof. Franciszka Czubalskiego w Przysusze, Szkołę Główną Służby Pożarniczej w Warszawie, Okręgowe WOPR w Radomiu. Wszelkie informacje dotyczące tej inicjatywy naukowej znajdują się na stronie internetowej: www.bic-uksw.pl